Lijfsdwang in het arbeidsrecht

Dat je ook voor het doen van negatieve uitlatingen over je ex-werkgever uiteindelijk in het huis van bewaring kunt belanden, bewijst deze recente uitspraak. De werknemer in kwestie weigert hardnekkig, ondanks drie veroordelingen, zich tegenover zijn ex-werkgever SalesFlex te onthouden van het plaatsen van negatieve en onrechtmatige uitlatingen op het internet. Nu het maximale bedrag aan dwangsommen (€ 50.000,–!) al is verbeurd en beslag op de inboedel van de werknemer geen effect heeft gehad had, wijst de rechter de gevorderde lijfsdwang toe.

De casus

Werknemer is op 1 augustus 2013 voor de duur van vier maanden bij SalesFlex in dienst getreden als buitendienstmedewerker. SalesFlex heeft op 11 augustus 2013 de samenwerking met werknemer beëindigd. Twee dagen daarna heeft werknemer op internet, onder ander via een eigen website, YouTube en de websites van de televisieprogramma’s Vara Kassa en Tros Radar sterk negatieve uitlatingen over SalesFlex geplaatst. De kantonrechter heeft werknemer bij verstekvonnis veroordeeld de publicaties en/of berichtgevingen omtrent SalesFlex, haar personeel, haar opdrachtgevers, haar klanten, haar werkwijze en dergelijke van zijn website te verwijderen. Dit geldt ook voor de websites van Vara Kassa, Tros Radar en YouTube. Daarnaast moet werknemer op alle websites een rectificatie plaatsen. SalesFlex heeft werknemer daarna opnieuw gedagvaard, omdat werknemer zich niet aan het vonnis heeft gehouden en zijn onrechtmatige handelingen zelfs heeft uitgebreid. Op 9 december 2013 heeft de voorzieningenrechter opnieuw geoordeeld dat werknemer zich dient te onthouden van negatieve uitlatingen, op straffe van een dwangsom. Het verstekvonnis is op 8 juli 2014 bekrachtigd. Werknemer heeft het maximale bedrag aan dwangsommen verbeurd, een bedrag van € 50.000,–! Om de dwangsommens te executeren heeft SalesFlex executoriaal beslag gelegd op de inboedel van werknemer. Omdat ook dit alles er niet toe leidde dat werknemer tot inkeer kwam, vordert SalesFlex toepassing van lijfsdwang.

Oordeel Voorzieningenrechter Noord-Holland

De voorzieningenrechter oordeelt dat er voldoende aanleiding om aan het gevorderde lijfsdwang te verbinden. Vaststaat immers dat werknemer geen gehoor heeft gegeven aan de eerdere veroordelingen en dat het opleggen van een dwangsom niet het gewenste effect sorteert. Alle dwangsommen zijn inmiddels betekend en ondanks het in executoriaal beslag nemen van zijn inboedel heeft werknemer tot op heden niet aan de eerdere veroordelingen voldaan. Beslaglegging op het inkomen van werknemer bleek niet mogelijk, nu hierop reeds een beslag ligt. SalesFlex heeft tijdens een gesprek met werknemer aangegeven dat werknemer zijn inboedel terug kan krijgen en dat geen verdere stappen tegen hem zullen worden ondernomen als hij zijn onrechtmatige handelingen staakt. Als reactie hierop heeft werknemer gedreigd hiermee door te gaan als hij geen geldbedrag van SalesFlex ontvangt. Aldus heeft werknemer overtuigend gedemonstreerd dat hij niet gevoelig is voor de dwangsom als pressiemiddel. Dat brengt mee dat de vordering tot tenuitvoerlegging bij lijfsdwang zal worden toegewezen. Hierbij moet het belang dat SalesFlex heeft bij het toepassen van lijfsdwang zwaarder wegen dan het belang van werknemer bij het niet toepassen van lijfsdwang. De belangen van SalesFlex worden immers reeds ruim een jaar geschaad door de onrechtmatige uitlatingen die op internet circuleren. Omdat lijfsdwang als ultimum remedium geldt, zal deze voorwaardelijk worden opgelegd. Dit houdt in dat SalesFlex niet tot het opleggen van lijfsdwang bevoegd is als werknemer aantoont dat hij duidelijk traceerbare inkomensbronnen of vermogen heeft en dat dit voor verhaal en beslaglegging beschikbaar is.